Dedektif Hikayeleri Örneği - Dedektif Hikayeleri Örnekleri - Dedektif Hikayesi Örneği

Dedektif Hikayeleri Örneği - Dedektif Hikayeleri Örnekleri - Dedektif Hikayesi Örneği
Dedektif Hikayeleri Örneği - Dedektif Hikayeleri Örnekleri - Dedektif Hikayesi Örneği
Acemi Dedektif

İki gün önce söz vermişti arkadaşına, gazetelerini çalan kişiyi bulacaktı Kendine güveniyordu Bugün araştırmalarına başlayacaktı Topu topu yirmi daire vardı şu apartmanda İkisi kendi ve arkadaşı olduğuna göre şüpheli on sekiz daire vardı Bir kaç güne kalmaz bulurdu suçluyu Basitti bu iş

Küçüklükten bu yana dedektifliğe ilgisi vardı Belki de okuduğu çizgi romanların etkisinde kalmıştı Bu tür filmleri hiç kaçırmaz, gazetede gördüğü olayların asıl nedenlerini bile günlerce zihninde çözümlemeye çalışırdı Polis olmak istemiş fakat boyu yeterli olamamıştı, yoksa arşiv memuru olur muydu hiç?

Arkadaşı posta kutusuna bırakılan gazetelerinin yaklaşık iki haftadır eline geçmediğini söylediğinde bu görev için gönüllü araştırma yapacağını belirtmişti Arkadaşı sevinmişti, böyle işleri kendisi asla takip edemezdi zaten Hemen kabul etmişti

Birkaç gün iş yerinden izin almıştı Hırsızı bulunca işine hemen dönecekti Bir kalem ve not defteri alarak koltuğuna oturdu Önce verileri yazmalı, sonra işe başlamalıydı Kaleminin arkasını ağzına alıp bir süre düşündü Sonra yazmaya başladı:

“Apartmanda yirmi daire var, on sekizi şüpheli Posta kutuları apartmanın girişinde Her sabah bırakılan gazete, sahibinin eline ulaşmıyor, bu durumda posta kutusunun üzerine gazeteciye bir not bırakarak işe başlanacak”

Hemen boş bir kâğıt alıp notu yazmaya başladı Nota gazetenin eline ulaşmadığı ve gazeteyi bırakınca, sekiz numaralı dairenin ziline basılmasını istediğini yazmıştı

Hemen gitti, notu arkadaşının posta kutusunun üzerine yapıştırdı Cezmi’nin yüzü gülüyordu Sanki epeyce yol kat etmiş gibi mutluydu Dağıtıcı çocuk bir iki saate kadar gelecek, notu okuyacak, gazeteyi bırakınca da Cezmi’nin ziline basacaktı Böylece Cezmi hemen iki kat aşağıya inip apartman girişinde gezinerek gazeteyi kimin aldığını tespit edebilecekti Evine çıkıp kapısını açtı Mutfağa gidip çay koydu ocağa Akşamdan kalan bulaşık bardaklarını lavabonun içine toparladı, kahvaltı için sahanda yumurta yapacaktı kendisine Tavaya biraz yağ döküp ocağı yaktı

Kahvaltısını hazırlarken ve yaparken hep aynı soruyu soruyordu kendisine; “Gazeteleri kim alıyor?” Bu sorunun cevabını en kısa zamanda vereceğine inanıyordu Cezmi Saatine baktı, bir saat geçmişti ama henüz zil çalmamıştı Demek ki gazete dağıtıcısı gelmemişti daha Bulaşıklarını yıkarken kapının vurulduğunu duydu, köpüklü ellerini iyice kirlenmiş mutfak havlusuna silerek hızlı adımlarla kapıyı açtı Gelen alt komşu Fevzi Bey’di gelen Şaşkın bir yüz ifadesi ile komşusuna baktı

“Cezmiciğim,” dedi komşusu, aşağıya bir not yazılmış, onu gördüm de…”

Cezmi gözlerini dikkatle açarak “Evet,” dedi

“Gazeteci senin zile basıp gitse bile sen duyamazsın, ziller bir haftadır bozuk…”

DEDEKTİF 2

Cezmi’nin yüz ifadesi değişti komşusuna teşekkür edip mutfağa döndüğünde düşündü

Evet bu ilk çalışmasında başarılı olamamıştı fakat pes etmemesi gerektiBu işler kolay değildi elbetMutfakta işi bittiğinde not defterini hemen eline alıp bir iki cümle daha ekledi

“Apartmanın zil tesisatının bozuk olduğu tespit edildiğinden yazılan not amacına ulaşamamıştırŞüpheli sayısı on yediye düştü”

Cezmi düşündüBu durumda ne yapılabilirdi? İlk önce bütün dairelerin kapısını çalarak gazeteyi alan kişiyi görüp görmediklerini sormalıydıDerhal ayakkabılarını giyerek dördüncü kata çıkıp yirmi numaralı dairenin kapısını çaldıSonra kendisini baştan sona başkasının gözüyle incelediZayıf bedenine bol gelen kemerle iyice sıktırdığı siyah pantolonunun üzerine giydiği mavi çizgili gömleğinin kollarını birkaç kez katlamış ve kıllı kolunun bir bölümü ortaya çıkmıştıEliyle saçlarını düzelttiUzun ve zayıf suratına endişeli ve heyecanlı bakışlar eklenmiştiKapı açılınca hafif hafif öksürerek karşısına çıkan orta yaşlı kadına kendini tanıttı;

“İyi günler hanım ablacığım…Ben Cezmi sekiz numarada oturuyorumYan komşum Doğan Bey’in abone olduğu gazeteler posta kutusundan çalınıyorSizi bunun için rahatsız ettim bir bilginiz var mı acaba?”

Kadın şaşkın ve biraz da sinirlenmiş bir halde baktı kendisineSesinden de kızdığı belliydi;

“Ne demek istiyorsun sen? Biz mi çaldık yani? Ne bilelim biz el alemin gazetesini! Hasbinallah Bin Velid…” Cezmi de şaşırmıştı bu kadar sinirlenecek ne vardı anlayamadıToparlamaya çalıştı:

“Hayır estağfurullah ben sizi suçlamak için sormadım belki alan kişiyi görmüşsünüzdür diye…”

Kadın biraz öncekinden daha sert bir sesle Cezmi’nin konuşmasını bölerek cevap verdi;

“Ben apartmanın bekçisi miyim nerden göreceğim alanı aşağıya indiğim mi var benim?”

Cezmi daha fazla zorlamak istemediTeşekkür ederek ayrıldıNot defterine şüpheli sayısının on altıya düştüğünü yazdıYirmi numaranın da bir suçu olmadığı verdiği tepkiden belliydi zatenHem gazete okuyacak birine de benzemiyordu bu kavgacı kadın

On dokuz numaranın kapısını uyuduğu her halinden belli olan yaşlıca bir adam açmıştıEvde kimsenin olmadığını gazeteden de haberlerinin olmadıklarını söyleyerek kapıyı Cezmi’nin yüzüne kapatmıştı On sekiz numarada kimse yoktu açan olmamıştı

Cezmi bütün daireleri tek tek dolaştı verilen tepkileri kendi kafasında yorumlayarak yorumlarını defterine kaydediyor açılmayan kapı numaralarını da tekrar gelinecek diye işaretliyordu
Bir tek altı numaradaki bir ilkokul çocuğu kendisine imalı bir şekilde gülmüştüBu çocuk Cezmi’nin kafasını karıştırmıştı işte Onu şüpheli diye kara listesine almış takip etmeye karar vermiştiBelki de bu çocuk okula giderken gazeteleri alıyor apartmanın bodrumuna atıp kaçıyorduHatta belki de atmıyor da okula götürüp satıyorduBu imalı gülüşün altında mutlaka bir şey vardı Bir de çocuğun ‘Neden kapıcıya sormuyorsun abi?’ demesine kızmıştıBir dedektife nasıl böyle bir akıl verebilirdi ki küçücük bacağıyla Zaten kapıcı dairesine de gidecekti Cezmi Onun demesiyle bilmiyordu ki

Kapıcı da gazetelerden haberi olmadığını söylemiş ardından da Cezmi’ye boş kavanozları çöpe atmamasını kendisine vermesini söylemiştiEşinin kavanozlardan süs eşyası yaparak satmaya başladığını anlattı sevinerekCezmi düşündü belki de gazeteleri alan kapıcının karısıydıEvinde kullanabilir ya da temizliğe gittiği evlerde cam silmek için gazeteye ihtiyacı olabilirdiBelki de o gazetelerin oraya öylesine bırakıldığını sanıyordu kadıncağızŞüpheli sayısı artıyordu ama bugünlük bu kadar araştırma yeterliydiEvine gitti

Dinlenirken düşünüyorduEvde bulamadığı o beş dairenin sakinleri acaba evde olup da kapılarını açmamış olabilirler miydi? Tabi ki olabilirlerdiKapının deliğinden bakıp kendisini görünce açmamış olanların demek ki korktukları bir şey vardı

UyandıDüşünürken uyuyakalmıştı uzandığı yerdeAcıktığını hissettiMutfağa gittiAyaküstü bir şeyler attı ağzınaElini cebine attı not defterine bakıp kayıtlarını okuduO çocuğun gülüşü geldi yine gözlerinin önüne Hemen inip apartmanın boşluğuna bakmalıydı belki de kayıp gazeteler oradaydı Saatine baktı akşam olmuştuAnahtarını alıp çıktı sessiz adımlarla bodruma indi

Devami nereedeeee

lutfen sonunu yaziiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin cok heyejanli yerinde yazmiyosunuz cok cok iyidi